Tevrat (355. Gün)

  • Araştırmalara göre dünyada en çok konuşulan konu din, en fazla okunanlar ise din kitaplarıdır.
  • Buna rağmen inandığı dinin prensiplerini "kutsal kitabından" öğrenenlerin sayısı pek azdır.
  • Diğer dinlerin bilgileri ise tamamen kulaktan dolmadır ve gereksiz kavgalar üretmektedir.
  • Bu sayfa Tevrat'ın ayetlerini içerir; ancak onu öğretmek veya reklamını yapmak amacı gütmez.
  • Her gün kitabın 1/365'lik kısmı yayınlanarak, daha rahat okunup anlaşılması hedeflenmiştir.
  • Kitapları "şöyle bir" inceleyenler, ana fikir açısından kitaplar arasında kavgaya sebep olacak bir fark göremeyeceklerdir.
  OVADYA
1/5 "Hırsızlar ya da haydutlar gece sana gelselerdi, yalnızca gereksinim duyduklarını çalmazlar mıydı? Üzüm toplayanlar bağına girseydi, birkaç salkım bırakmazlar mıydı? Ama seni ne felaketler bekliyor;
1/6 Esav´ın her şeyi yağmalanacak, gizli hazineleri ortaya çıkarılacak.
1/7 Seninle antlaşma yapanların hepsi seni toprağından sürecek. Güvendiğin insanlar seni aldatıp yenilgiye uğratacak, ekmeğini yiyenler sana tuzak kuracak ve sen farkına varmayacaksın bile."
1/8 RAB diyor ki, "O gün Edom´un bilge adamlarını, Esav´ın dağlarındaki bilgiçleri yok edeceğim.
1/9 Ey Teman, yiğitlerin öyle bir korkuya kapılacak ki, Esav´ın dağlarında bulunanların hepsi kıyıma uğrayıp yok olacak.
1/10 "Yakup soyundan gelen kardeşlerine yaptığın zorbalıktan ötürü utanca boğulacak ve sonsuza dek yok olacaksın.
1/11 Çünkü yabancılar onların malını mülkünü yağmaladıkları gün uzakta durup seyrettin. Öteki uluslar kapılarından içeri girip Yeruşalim için kura çektiklerinde sen de onlardan biri gibi davrandın.
1/12 Yahudalı kardeşlerinin o kötü gününden zevk almamalıydın. Başlarına gelen yıkıma sevinmemeli, sıkıntılı günlerinde onlarla alay etmemeliydin.
1/13 Halkım felakete uğradığı gün kente girmemeliydin, o gün halkımın uğradığı kötülükten zevk almamalı, malını mülkünü ele geçirmeye kalkmamalıydın.
1/14 Kaçmaya çalışanları öldürmek için yol ağzında durmamalı, o sıkıntılı günde kurtulanları düşmana teslim etmemeliydin."
1/15 "Rabbin bütün ulusları yargılayacağı gün yaklaştı. Ey Edom, ne yaptıysan sana da aynısı yapılacak. Yaptıkların kendi başına gelecek.
1/16 Ey Yahudalılar, kutsal dağımda nasıl içtiyseniz, bütün uluslar da öyle içecekler. İçip içip yok olacaklar, hiç var olmamış gibi."
1/17 "Ama kurtulanlar Siyon Dağı´nda toplanacak ve orası kutsal olacak. Yakup soyu da mirasına kavuşacak.
1/18 Yakup soyu ateş, Yusuf soyu alev, Esav soyu anız olacak. Onları yakıp yok edecekler. Esav soyundan kurtulan olmayacak." RAB böyle diyor.
1/19 Yahudalılar´dan Negev halkı Esav´ın dağlarını; Şefela halkı Filist bölgesini; Yahudalılar´ın tümü Efrayim ve Samiriye topraklarını; Benyaminliler Gilat´ı mülk edinecekler.
1/20 Kenan´dan sürülmüş olan İsrailli savaşçılar Sarefat´a kadar uzanan toprakları, Sefarat´taki Yeruşalimli sürgünler de Negev´deki kentleri mülk edinecekler.
1/21 Halkı kurtaranlar Esav´ın dağlarını yönetimleri altına almak için Siyon Dağı´na çıkacaklar ve egemenlik Rabbin olacak.
  Yunus Rab'den Kaçıyor
1/1 RAB bir gün Amittay oğlu Yunus'a,
1/2 "Kalk, Ninova´ya, o büyük kente git ve halkı uyar" diye seslendi, "çünkü kötülükleri önüme kadar yükseldi."
1/3 Ne var ki, Yunus Rabbin huzurundan Tarşiş´e kaçmaya kalkıştı. Yafa´ya inip Tarşiş´e giden bir gemi buldu. Ücretini ödeyip gemiye bindi, Rabden uzaklaşmak için Tarşiş´e doğru yola çıktı.
1/4 Yolda RAB şiddetli bir rüzgar gönderdi denize. Öyle bir fırtına koptu ki, gemi neredeyse parçalanacaktı.
1/5 Gemiciler korkuya kapıldı, her biri kendi ilahına yalvarmaya başladı. Gemiyi hafifletmek için yükleri denize attılar. Yunus ise teknenin ambarına inmiş, yatıp derin bir uykuya dalmıştı.
1/6 Gemi kaptanı Yunus'un yanına gidip, "Hey! Nasıl uyursun sen?" dedi, "Kalk, tanrına yalvar, belki halimizi görür de yok olmayız."
1/7 Sonra denizciler birbirlerine, "gelin, kura çekelim" dediler, "bakalım, bu bela kimin yüzünden başımıza geldi." Kura çektiler, kura Yunus´a düştü.
1/8 Bunun üzerine Yunus´a, "Söyle bize!" dediler, "Bu bela kimin yüzünden başımıza geldi? Ne iş yapıyorsun sen, nereden geliyorsun, nerelisin, hangi halka mensupsun?"
1/9 Yunus, "İbraniyim" diye karşılık verdi, "Denizi ve karayı yaratan Göklerin Tanrısı Rabbe taparım."
1/10 Denizciler bu yanıt karşısında dehşete düştüler. "Neden yaptın bunu?" diye sordular. Yunus´un Rabden uzaklaşmak için kaçtığını biliyorlardı. Daha önce onlara anlatmıştı.
1/11 Deniz gittikçe kuduruyordu. Yunus´a, "denizin dinmesi için sana ne yapalım?" diye sordular.
1/12 Yunus, "beni kaldırıp denize atın" diye yanıtladı, "O zaman sular durulur. Çünkü biliyorum, bu şiddetli fırtınaya benim yüzümden yakalandınız."
1/13 Denizciler karaya dönmek için küreklere asıldılar, ama başaramadılar. Çünkü deniz gittikçe kuduruyordu.
1/14 Rabbe seslenerek, "Ya RAB, yalvarıyoruz" dediler, "Bu adamın canı yüzünden yok olmayalım. Suçsuz bir adamın ölümünden bizi sorumlu tutma. Çünkü sen kendi istediğini yaptın, ya Rab."
1/15 Sonra Yunus'u kaldırıp denize attılar, kuduran deniz sakinleşti.
1/16 Bu olaydan ötürü denizciler Rabden öyle korktular ki, O´na kurbanlar sundular, adaklar adadılar.
1/17 Bu arada RAB Yunus´u yutacak büyük bir balık sağladı. Yunus üç gün üç gece bu balığın karnında kaldı.
2/1 Yunus balığın karnından Tanrısı Rabbe şöyle dua etti:
2/2 "Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, Yanıtladın beni. Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, kulak verdin sesime.
2/3 Beni engine, denizin ta dibine fırlattın. Sular sardı çevremi. Azgın dalgalar geçti üzerimden.
2/4 'Huzurundan kovuldum' dedim, 'Yine de göreceğim kutsal tapınağını.'
2/5 Sular boğacak kadar kuşattı beni, çevremi enginler sardı, yosunlar dolaştı başıma.
2/6 Dağların köklerine kadar battım, dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; ama, ya Rab, Tanrım, canımı sen kurtardın çukurdan.
2/7 Soluğum tükenince seni andım, ya Rab, duam sana, kutsal tapınağına erişti.
2/8 Değersiz putlara tapanlar, vefasızlık etmiş olurlar.
2/9 Ama şükranla kurban sunacağım sana, adağımı yerine getireceğim. Kurtuluş senden gelir, ya Rab!"
2/10 Rab balığa buyruk verdi ve balık Yunus´u karaya kustu.
3/1 Rab Yunus´a ikinci kez şöyle seslendi:
3/2 "Kalk, Ninova´ya, o büyük kente git ve sana söyleyeceklerimi halka bildir."
3/3 Yunus Rabbin sözü uyarınca kalkıp Ninova´ya gitti. Ninova öyle büyük bir kentti ki, ancak üç günde dolaşılabilirdi.
3/4 Yunus kente girip dolaşmaya başladı. Bir gün geçince, "Kırk gün sonra Ninova yıkılacak!" diye ilan etti.
3/5 Ninova halkı Tanrı´ya inandı. Oruç ilan ederek büyüğünden küçüğüne hepsi çula sarındı.
3/6 Ninova Kralı olanları duyunca, tahtından kalkıp kaftanını çıkardı; çula sarınarak küle oturdu.
3/7 Ardından Ninova´da şu buyruğu yayımladı: "Kral ve soyluların buyruğudur: Hiçbir insan ya da hayvan -ister sığır, ister davar olsun- ağzına bir şey koymayacak, otlamayacak, içmeyecek.
3/8 Bütün insanlar ve hayvanlar çula sarınsın. Herkes var gücüyle Tanrı´ya yakararak kötü yoldan, zorbalıktan vazgeçsin.
3/9 Belki o zaman Tanrı fikrini değiştirip bize acır, kızgın öfkesinden döner de yok olmayız."
3/10 Tanrı Ninovalılar´ın yaptıklarını, kötü yoldan döndüklerini görünce, onlara acıdı, yapacağını söylediği kötülükten vazgeçti.
4/1 Yunus buna çok gücenip öfkelendi.
4/2 Rabbe şöyle dua etti: "Ah, ya Rab, ben daha ülkemde iken böyle olacağını söylemedim mi? Bu yüzden Tarşiş´e kaçmaya kalkıştım. Biliyordum, sen lütfeden, acıyan, tez öfkelenmeyen, sevgisi engin, cezalandırmaktan vazgeçen bir Tanrı´sın.